مرد با عصبانيت دست كودك را گرفت و چندين مرتبه ضربات محكمي بر دستان كودك زد بدون اينكه متوجه آچاري كه در دستش بود شود

در بيمارستان كودك به دليل شكستگي هاي فراوان انگشتان دست خود را از دست داد .

وقتي كودك پدرخود را ديد با چشماني آكنده از درد از او پرسيد : پدر انگشتان من كي دوباره رشد مي كنند ؟

مرد بسيار عاجز و ناتوان شده بود و نمي توانست سخني بگويد ، به سمت ماشين خود بازگشت و شروع كرد به لگد مال كردن ماشين ...

و با اين عمل كل ماشين را از بين برد و ناگهان چشمش به خراشيدگي كه كودك ايجاد كرده بود خورد كه نوشته بود :


( دوستت دارم پدر ! )


روز بعد مرد خودكشي كرد .

عصبانيت و عشق محدوديتي ندارند .

يادمان باشد چيزها براي استفاده كردن هستند و انسان ها براي دوست داشتن .

مشكل دنياي امروزي اين است كه انسانها مورد استفاده قرار مي گيرند و اين درحالي است كه چيزها دوست داشته مي شوند 

__________________

نظرات شما عزیزان:

رها

ساعت12:02---28 خرداد 1391

[وب سایت]

سلام داستانت خیلی قشنگ بود ولی قبلا خونده بودمش

عکسای وبت عالینsalam mamnonam azaton kho dastanaro kheili vaght pish gozashte bodam mosalaman ke khondid

زهــــره

ساعت2:27---16 ارديبهشت 1391

[وب سایت] - [ایمیل]

آفــرین واقعأ داستان غمناک و پرمحتوایی بود ممنون
خیــلی به دلم نشست

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: